– Rozwiń punkt 4. Wciąż bez nazw w obcym języku. – Protesty na Placu Niebiańskiego Spokoju w 1989 roku były jednym z najważniejszych i najbardziej dramatycznych wydarzeń w najnowszej historii Chin. Rozpoczęły się one w kwietniu, gdy studenci i intelektualiści zaczęli gromadzić się na placu, domagając się reform politycznych, większej wolności słowa, walki z korupcją oraz demokratyzacji życia publicznego. Protesty szybko zyskały poparcie szerokich warstw społeczeństwa, w tym robotników, artystów i urzędników. W maju demonstracje osiągnęły szczyt, a na placu zgromadziły się setki tysięcy osób. Protestujący organizowali wiece, głodówki i marsze, a ich postulaty stały się symbolem nadziei na zmiany w kraju. Władze początkowo tolerowały protesty, ale z czasem zaczęły podejmować działania mające na celu ich stłumienie. W nocy z 3 na 4 czerwca doszło do brutalnej interwencji sił bezpieczeństwa i wojska. Czołgi i żołnierze zostali wprowadzeni na plac, a protestujący byli siłą usuwani. W wyniku pacyfikacji zginęło wiele osób, a liczba ofiar do dziś pozostaje przedmiotem sporów. Wydarzenia te wstrząsnęły zarówno Chinami, jak i światem, a pamięć o nich pozostaje żywa, mimo że władze chińskie starają się je przemilczać lub przedstawiać w innym świetle. Plac Niebiańskiego Spokoju stał się wówczas symbolem walki o wolność i prawa człowieka, a także miejscem, które przypomina o cenie, jaką czasem płaci się za próby zmian w autorytarnym systemie.
https://storage.73110.pl/media_attachments/files/113/900/576/624/130/724/original/ad804de03a529ef2.jpeg